Santa Teresa is misschien wel de beste plek in Costa Rica om te surfen. Vooral in het green season tussen mei en september breken de golven er spectaculair. Alleen voor getrainde surfers.
Zoals zo veel populaire surfhotspots begon ook Santa Teresa als een slaperig vissersdorpje. Maar begin jaren negentig ontdekten Amerikaanse surfliefhebbers de stranden aan de westzijde van het Nicoya Peninsula, het schiereiland in het noordwesten van Costa Rica.
Mal País en Playa de Carmen
Santa Teresa is niet veel meer dan een vijf kilometer lange, onverharde weg langs de kust ten noorden van Mal País. Waar de stranden van het Cabo Blanco natuurreservaat op de zuidpunt van het schiereiland nog rotsig zijn, krijgt het zand richting het noorden steeds meer de overhand.
Je rijdt vanuit de snorkelplek Mal País eerst langs het Playa de Carmen. Grote doornige pochote bomen vergezellen je op plekken langs de weg.
Je hoort het geluid van de zee. De branding gromt boven je motor uit. Naarmate je iets meer de binnenlanden instuurt neemt het volume weer wat af.
Green season
Veel Amerikaanse surfliefhebbers die een kleine twintig jaar geleden als eerste backpackers naar Santa Teresa kwamen, zijn gebleven. Ze openden hun eigen hotelletje of surfshop. De Europeanen volgden.
De meeste getrainde surfers komen tijdens het green season van mei tot september. De golven zijn dan op hun best. Voor beginners is het op veel plekken dan te gevaarlijk.
Zeker in deze tijd doe je verder goed aan geen waardevolle spullen mee te nemen naar het strand. Er wordt veel van de handdoeken gestolen.
Kosmopolitische keuken
Het kosmopolitische van Santa Teresa uit zich het meest expliciet in de keuken van het dorp. Eten van over de hele wereld staat aangeprijsd langs de hoofdweg, die je in de schemering al hobbelend van strand naar stand voert.
Terwijl de zon in de Stille Oceaan zakt, komen de bars en dancings in het dorpje tot leven.Vanaf het strand klinkt langzaamaan steeds meer muziek. In het hoogseizoen zijn daar veel beachparty's.
Westerse sfeer
Hoe mooi het ook surfen is bij Santa Teresa, je ontkomt niet aan de veramerikanisering van het dorp. De onverharde weg en houten strandhutjes dwingen nog wel een tropische relaxed gevoel bij je af, maar verder is alles in Santa Teresa ontwikkeld naar westerse maatstaven.
Je Spaans oefenen wordt lastig, als je om je heen iedereen Engels hoort praten. Santa Teresa is prachtig, maar ook big business. Van de stranden in de regio is alleen Playa Hermosa nog relatief rustig.
Playa Manzanillo
Playa Manzanillo is heel anders. Dit strand ligt verder naar het noorden. Ook hier slaat de Stille Oceaan echter vervaarlijk kapot op de Costa Ricaanse westkust. Er zijn een aantal plekken waar je prachtig kunt surfen, maar ook enkele stranden waar rotsen de kust afschermen en het juist voor zwemmers goed toeven is.
Het strand en het dorp ogen bovendien meer authentiek. Er zijn minder voorzieningen. Een handjevol hotels. Enkele restaurants. De nadruk ligt meer op surfen en minder op feesten.
Het is echter wachten op de eerste projectontwikkelaars die ook dit dorp ontdekken. Je kunt daarom maar beter zo snel mogelijk gaan. Playa Manzanillo zal over tien jaar niet meer het onaangetaste surfdorp van nu zijn.
Wat is er te doen in Santa Teresa?
- Kijk naar de zonsondergang op het strand (of vanaf je surfboardje) en ervaar een typisch relaxmomentje. De kleine gebouwen van Santa Teresa vallen achter een rij bomen, zodat je je midden in de natuur waant.
- Luister naar live muziek in een van de barretjes aan het strand. Het is een goede manier om kennis te maken met de lokale muziek, sfeer en dans.
- Ben je nog niet relaxed genoeg? Santa Teresa biedt een aantal goede spa's voor massages, acupunctuur en andere schoonheidsbehandelingen.
- In Santa Teresa hoef je niet stil te zitten. Naast surfen, ga je raften, mountainbiken, ziplinen of zelfs bungeejumpen.
- Pas goed op je spullen. Velen hebben losse handjes en nemen je spullen mee van je handdoek. Neem dus zo weinig mogelijk mee naar het strand
