Meer dan dertig nationale parken, acht biologische reservaten en vele wildlife refuges. Bijna dertig procent van het Costa Rica is 'beschermd gebied'. Dit is uniek in de wereld. Geen enkel ander land is zo gepassioneerd in het conserveren van de natuur als dit Midden-Amerikaanse land.
Iedere toerist in Costa Rica komt voor de rijke natuur. Niet zo gek, want Costa Rica herbergt een aantal prachtige natuurgebieden. Er zijn vulkanen, bergen, nevelwoud, regenwoud, stranden en meer dieren dan je je kunt voorstellen.
Dilemma
Om al die ecosystemen in Costa Rica te behouden zijn nationale parken in het leven geroepen. En om ervoor te zorgen dat die parken kunnen blijven bestaan moeten er betalende toeristen langskomen.
Aan de ene kant zou het voor de ecosystemen veel beter zijn als de toeristen thuis blijven en de parken met rust laten. Ecotoerisme of duurzaam toerisme klinkt mooi, maar eigenlijk is elke toerist die een park inwandelt een stoorfactor.
Ontbossing
De overheid van Costa Rica houdt nauwgezet toezicht op haar natuur. In verschillende wetten is vastgelegd welke gebieden en dieren beschermd zijn en op welke dieren wel en niet gejaagd mag worden.
Helaas is dit inzicht in natuurbehoud ook in Costa Rica te laat opgekomen, waardoor een groot deel van het land al is vernietigd door ontbossing. Oorspronkelijk was het hele land bedekt met nevelachtig regenwoud. Nog steeds vindt ontbossing plaats, voornamelijk om ruimte te maken vee en akkerbouw.
Boomhut
In elke stad en elk dorpje in Costa Rica kom je ze tegen: Eco lodges. Slapen in een boomhut, een tent op palen of een hangmat, het is allemaal mogelijk. Er ontstaan steeds meer particuliere lodges en reservaten die hun land beschermen en waar je als toerist kunt genieten van la pura vida.
Deze eco logdes gebruiken alleen natuurlijke producten en doneren vaak een deel van hun inkomsten aan een natuurproject, bijvoorbeeld een project om de leguaan te beschermen.
Maximum
Het is goed dat deze particuliere initiatieven bestaan. Nationale parken zijn namelijk duur in onderhoud en de overheid heeft niet genoeg geld om alle natuurreservaten in goede staat te houden. Bovendien houden niet alle Ticos (Costa Ricanen) zich aan de regels en jagen zij toch op beschermde dieren om bijvoorbeeld hun eigen vee te beschermen.
Een voorbeeld van een park waar het bijna misging is het beroemde Manuel Antonio National Park, aan de Pacifische kust. Dit kleine nationale park wordt elk jaar door veel toeristen bezocht. Een aantal jaar geleden liepen er dagelijks wel duizend mensen door het park.
De regering heeft toen ingegrepen en nu is er een maximum van zeshonderd mensen per dag ingesteld en op maandag is het park gesloten. Zo hebben de luiaards, brulapen en de Jezushagedissen ook even rust.
Afgelegen
Om ervoor te zorgen dat de nationale parken een grotere kans hebben om te blijven bestaan is er een systeem bedacht om verschillende parken, eco lodges en reservaten met elkaar in verbinding te brengen. Op die manier ontstaan er georganiseerde 'megaparken' waar iedereen samenwerkt om la pura vida te conserveren.
Het is nog afwachten of dit systeem gaat werken. Zo ja, dan zal Costa Rica een schoolvoorbeeld voor de wereld worden wat betreft het omgaan met de natuur.
