De Río Dulce rivier voert je mee langs visserhuisjes op palen, langs hotsprings en tropische bossen, door kloven en over stille binnenmeertjes. Om te eindigen in het haast Caribische Livingston.
De wanden van de kloof rijzen tientallen meters op. Je bootje in de Rio Dulce lijkt nietig. Het klimaat is tropisch in het oosten van Guatemala. De jungle hangt over de randen van de grijze rotsen. Het water van de rivier is glad. Hier en daar zie je een cluster waterlelies. De zon schijnt. Het lawaai van je motorboot is het enige wat de samenzang van exotische vogels verstoort.
Uit de route
Rio Dulce is het mooist wanneer je alles uitschakelt en een tijdje stroomafwaarts dobbert. Maar een cruise over de rivier behoort lang niet tot elke rondreis in Guatemala. Te ver weg. Onmogelijke bustijden. Alleen op de route voor degene die door wil reizen naar Honduras. En voor Caribische stranden kun je beter naar Belize.
Dat laatste is waar. Verwacht geen parelwit zand en geen heerlijke beachresorts, waar je cocktails drinkt uit een halve kokosnoot. Geen koraalriffen om te snorkelen.
Maar het gaat dan ook helemaal niet om de stranden. Het gaat om de Dulce rivier zelf. Het gebied tussen het Lago Izabal en het kustplaatsje Livingston. Een van de mooiste natuurgebieden in het land.
Finca el Paraiso waterval
Het is inderdaad een stukje rijden vanuit Guatemala-Stad. En het dorp Fronteras, ook wel Rio Dulce genoemd, is niet echt het toonbeeld van schoonheid. Zodra je echter de rivier opgaat, ben je dat allemaal vergeten.
Je kunt vanuit Fronteras naar het Izabal meer. Doe je dit, dan mag je voor geen goud de Finca el Paraiso missen. Middenin het oerwoud valt plots een stroom warm water zo'n twaalf meter naar beneden. In het helderblauwe, lauwe meertje aan de voet van de waterval is het heerlijk zwemmen.
Je bent er verzekert van een foto die de meeste ansichtkaarten tot amateuristisch gerommel in de marge maakt. Het heldere water. De lichte damp die daar vanaf komt. De glinsterende waterval. Het groene oerwoud op de achtergrond. En de gebroken zonnestralen, die zich in smalle repen een weg banen door de boomkruinen.
Handgemaakte kano's
Vaar je vanuit Fronteras richting de oostkust, dan begint de Rio Dulce als een brede rivier. Houten huizen op palen staan langs de oever. Kleurrijke kleden hangen te drogen op de veranda's. De daken zijn van riet. Vaders en zoons vissen in handgemaakte kano's en of op geïmproviseerde vlotten.
Op sommige plekken langs de oever komt via zijstroompjes warm water uit op de rivier. Ultra laidback lodges verstoppen zich er in het groen langs het water. Langzaam rijzen de oevers verder op. Ze worden rotsig. Je vaart de kloof in.
Livingston
Eindpunt is het dorp Livingston. Het is alleen per boot bereikbaar. Een dorp met een eigen cultuur. Met een eigen dialect. Een mix van Afrikaanse slaven, Caribische indianen en Europese schipbreukelingen.
Je kunt in Livingston niet zwemmen. Het water is vervuild en de tropische begroeiing loopt door tot in zee. Toch krijg je in Livingston meteen een Caribisch gevoel.
De vrolijk beschilderde houten huisjes. De dreadlocks. De muziek. Je wilt er wel weken blijven. En niet alleen omdat je zo opziet tegen die lange terugreis naar Guatemala-Stad.
Wat is er te doen bij de Río Dulce?
- In het meertje van de waterval bij Finca el Paraiso is het water heerlijk om in te zwemmen. Geniet van een koele duik midden in de jungle.
- Vaar in een klein bootje via de brede rivier van rio dulce naar de kleinere aftakkingen. Zo dring je diep het vochtige oerwoud in en zie je apen in de bomen.
- Vanaf Rio Dulce kun je per boot oversteken naar Honduras en Belize. Deze boten gaan twee keer per week, houd hier dus rekening mee.
- Op ongeveer vijf kilometer ten noorden van Livingston vind je de Zeven Altaren. Dit is een serie van zeven zoetwater watervallen met bijbehorende meertjes. Koel af in het frisse water en neem je picnicspullen mee.
- In Livingston wonen de garífuna, donkere afstammelingen van Afrikaanse slaven die langs de hele Caribische kust van Midden-Amerika wonen. Het eten is hier ook net iets anders dan in de rest van Guatemala. Eet de lokale specialiteit tapado, een stoofpotje.
